Na granicy chilijsko-boliwijskiej staliśmy ponad 3 godziny. Odprawa poszła szybko, ale jedna z pasażerek naszego autobusu zapomniała paszportu swojego dziecka i próbowała przekonać strażników, by wpuścili dziewczynkę bez dokumentów. Pomimo sprawnego wyjaśnienia sytuacji wciąż staliśmy. Nastała Boliwia, więc kierowcy poszli na długi obiad, a po powrocie zapuścili boliwijską muzykę i zatrzymywali się co rusz bez …
Do Parku Avaroa ruszyliśmy z całym swoim dobytkiem, planując, że po zakończeniu wycieczki zostajemy, niestety, w Uyuni i następnego dnia z samego rana przetransportowujemy się do Chile.Dziewczyny, które ruszyły z nami na wycieczkę były z Belgii. Za nami jechał też jeszcze jeden mały samochodzik z dwiema osobami z Martyniki i panią kucharką. Nasz przewodnik, Jesus, był …
Do Uyuni dotarliśmy w ciemnościach. Przeszył nas ziąb. Mieliśmy wrażenie, że jest minusowa temperatura. Pani, która zaoferowała nam hostel zaprzeczyła – jeszcze nie spadło poniżej zera, ale tej nocy na pewno spadnie: „Ogrzejecie się rano, jak wyjdzie słońce”. Pomyśleliśmy, że musimy się stąd jak najszybciej ewakuować. W dodatku w mieście trwały Dni Uyuni. Wszędzie było …
Wylądowaliśmy w Sucre o 5:00 rano. Na dworcu tłum i krzyk, a cała reszta miasta zupełnie uśpiona. Zgodnie z ustaloną zasadą – żadnych taksówek – do zabukowanego lokum ruszyliśmy pieszo.Po półgodzinnym marszu zaczęliśmy dostrzegać pierwszych sprzątaczy. W Boliwii miejska sprzedaż uliczna obejmuje całe centrum, niemal wszystkie ulice. Sprzedawcy, a raczej sprzedawczynie – panie w pięknych …
Podróż z Cochabamby do Toro Toro trwała 6 godzin, choć to tylko 170 km. Jechaliśmy po piaszczystej drodze, nad przepaściami. Widoki były piękne – kompilacje czerwonych podniesionych płyt tektonicznych i soczyście zielonej roślinności, a jednak ucieszyłam się, gdy już się ściemniło. Nie musiałam patrzeć w przepaść i drżeć na każdym zakręcie lub przy wymijaniu. O …
Siedzieliśmy w kurczakowej jadłodajni i nie mogliśmy znaleźć porządnego lokum. Wszystkie dobrze zapowiadające się noclegownie były zajęte albo znajdowały się daleko od nas. A już nastała noc. W dodatku ja nie mogłam chodzić. Gdy wysiadłam z autobusu, poczułam okropny ból w pięcie – jakbym przy każdym kroku wbijała sobie głębiej i głębiej coś, co w …
Przez problemy bankomatowe wyruszyliśmy z Santa Cruz późnym popołudniem. Trochę było nam żal – straciliśmy szansę na podziwianie trasy przy świetle dziennym.Złapaliśmy trufi (taksówka kolektywna, odjeżdża, gdy się zapełni) wraz z gościem z hostelu, Szwedem o imieniu Kim, który był nieco dziwnym typem. Woził ze sobą maczety, tatuował się w Santa Cruz i bardzo lubił …
Swoje pierwsze 4 kilometry w Boliwii pokonaliśmy pieszo. Stacja PKP, która była celem wędrówki, świeciła pustkami. Musieliśmy sami poszukać kasjera, by móc kupić bilety do Santa Cruz. Wokół ani żywej duszy, a na środku hali wielki stos używanych materaców…Kupiliśmy bilet, odpoczęliśmy od skwaru i poszliśmy na zakupy. Skończyła się mate. Kupiliśmy też wypieki z manioku …